Ilusioz mendiaz gozatzen duten emakume aske guztiak bildu nahi ditugu proiektu honetan.

Afrontamos este reto con ilusión y con muchas ganas de motivar a todas aquellas que disfrutan en la montaña desarrollando aquella actividad en la que se sienten libres.

Amets eginez, sentituz, esperientzia berriak bizi eta konpartitzea dugu helburu.


EMAKUMEA ETA MENDIA bultzatzea.


Soñar, sentir, vivir experiencias y compartirlas es uno de los objetivos claves de este club. Pero nuestro verdadero reto es FOMENTAR EL DEPORTE FEMENINO, en donde cada una de nosotras pueda aportar su granito de arena a éste, nuestro club.

neskalatzaileak@gmail.com

609249094 (ANA)

620244691 (IDOIA)

(SOLEDAD)

Mendiaz goza dezagun.

Este es un blog para que disfrutemos de la montaña.

(ikusi bideoa/ver video)

martes

LATIN BROTHERS + CAU DEL SIUX ( FINDE EN MONTREBEY)

ASTEBURUA MONTREBEYN. (Kataluñako Pareta)
Cadea errepikatzea buruan nuela proposamena luzatu nion Maiteri eta berak nola ez, irrifar batekin onartzen zuela adierazi zidan.
Baina astea pasa ahala eta Anaren hitzak entzun da gero: "Rubita que no te acuerdas del desprendimiento, que ahora el largo tres queda expo y muy obligado" plana beste bat bihurtu zen. Montrebeyra baina Kataluñako paretara joatea Latin Brothers eta Cau del Siux egitera. Aspaldian kalizan eskalatu ez izanak kakagurea sortarazten zigun baina gehiegi pentsatzea gurea ez denez, ostiralean furgoneta hartu eta Agerreko (La Plana) bidean jarri ginen.

LATIN BROTHERS
Goizeko 6,33 eta bidearen bila abiatu ginen. Ufa! Horren urduri nengoen ez zen tokian bilatzen hasi ginela. Ordu bat beranduago zuhaitz batetik rapelatu behar izan genuen, guztiz galduta ginela konturatu ginean. Eskerrak Maite ni baino habilagoa den horretan eta bidearen hasiera non zegoen aurkitu zuela.
Ia ordu bat hara eta hona alperrik galduta! Baina bagaude eskalatzeko prest (goizeko 8:00).
Irteteko "piedra sale" ta "Mai sale".

L1: Mai: Nondik da? Bilera hemen al da? Ez dut oso argi… Bai, bai, hemen tapatutako 3 zulotxo daude! "R". Lehenengo lueza eginda, baina bigarrena…
L2: Idoren txanda: Nondik da? Ni hemendik joango nitzateke… Han iltze bat dago!! Banoa! Mai ez dakit hemendik den… me estoy agobiando… reseñak ez du ezerrekin kointsiditzen… q agobio… monto, vienes y decidimos". (Ido Courbeau bidetik igo da)
L2.2: Han ezkerrean R bat dago. Mairen txanda: Hemendik noa? Uy, expres bat erori zait, joango naiz bila? (Idoren aurpegiak bertan usteko esaten dit…) Sartuko dizut zerbait por si? Uy, hau oso apurtua dago… "R". Etorri, etorri, badakit non gauden! (Ido badator ez oso konbentsituta…)

L2.3: Ido berriro Hemendik noa? Ziur zaude? Bai, bai, ondo gaude!!! Uf, vaya agobio tenia!!

Ta pie de via bilatzen ordu bete eman ondoren eta bigarren luzea (batzuk lehenengoarekin enpalmatzen dutena) hiru zatitan moztu ondoren, ondo gaudela uste dugu, eta bagoaz goruntz!!!! Ido lasaiago eta orain bai, seguruago luzeari ematen dio. Pixkanaka goruntz goaz, gustora, reseñan agertzen diren seguruetako batzuk aurkituta, beste batzuk ez daude, baina orain bai, reseña eta gure bidea bat datoz.
7a A1ko luzera ailegatzen gara, eta sorpresa! Zozketan Idori tokatu zaion luzea orain, ez dakigu nola… (tanto luzeak zatitu, aldaketak egin…) Mairi tokatzen zaio. 
L7: Konbentsituta gora noa; "ay, hau eskalatu daiteke, pero yo por si meto. Uy, katxarroak ez dira oso ondo geratzen. Jode, iltze hau mugitu egiten da, eta hurrengoa irteten da!!" Estriboak erabili gabe Rra ailegatzen naiz, luzea urduri baina aldi berean lasai eskalatu ondoren.
Ido errez igotzen da. Hurrengo luzea laburra da. Hurrengoa eskubira trabesia bat.
L11: Idoren txanda: Berriro gora, baina luze honetan "ojo al roce" jartzen du. "ezkerretara eta behera joan behar dut. Ay, soka adarraren azpitik geratu zait. Espera que la saco. Ay, Larrosa ezin dudala atera. Que no me vienen las cuerdas. Horrela ezin dut. Badago, bi sokak kanpoan! Baina orain ere ez datoz! Ojo al roce???? Y como se hace para que no roce??? (Ido en todo su explendor…)…R!! Oso polita da, baina sokekin ezin da!!!" Eta bai, polita zen, oso.

L12: Berriro A1eko luzea. Noren txanda? Of course, Mairena! Ido vuelve a librar! Aurrekoaren antzerakoa, pixkat laburragoa, eta oraingoan bai estriboak erabiltzen ditugula
Hemendik aurrera beste hiru luze. Bakoitzak badu bere gauzatxoa; trabesia bat, apurtutako zatirenbat, … eta tximenea errez bat, baina Idok egun "berezia" (deesosdiasenlosquetepasadetodoymas) duenez erreza zail bihurtu nahi du, eta joan behar duen tokiarekin flipatzen hasten denean "Ido, iltzea dagoen tokian ezkerretara" esaten diodanean "ay si no es por aquí, estaba flipando" esaten dit, eta toki errezetik irteten da gailurreraino!! Hori bain, tximiniaren hasieran "Mai, motxila hemen utziko dizut" esaten dit, noski, tximenea motxilarekin egitea ez da erreza. Eta la lista de ella, motxila utzi eta hurrengo pausuan kanpotik doa toda pitxi: motxila gabe askoz arinago eskalatzen da, eh?!!?!?!
10,5h beranduago bagaude gailurrean eta oraindik argi-ordu batzuk geratzen dira aurretik, beraz egunez iritsiko gara furgora eta argitan afaltzeko denbora izango dugu oraindik. 14 orduko lana eta gero benetako deskantsua. Jan, edan eta oinatxoak deskantsatu.
Duda batzuen artean, azkenik generaman planarekin jarraitzea erabakitzen dugu. Hortaz, deskantsatu eta berriro goiz altxatu ea Cau del Siux itzaletan egiteko denbora ematen digun.
CAU DEL SIUX
Berriz ere goizeko 6,30 eta bagoaz gure lanera, baina oraingo honetan 7,30rako bagaude dena jarrita paretan gora egiteko prest.
Zozketa eta goraaa! Baina lehen iltzera iritsita bigarrena ez dut inonik inora ikusten eta ez dut garbi aseguratu gabe nola igo hortik. Iufaaa! Konturatzerako lurretik gertu eta sokatik zintzilik ikusten dut nire burua (Vuelitooo). Eskerrak eskakeatzeko toki bat aurkitzen dugun (eskerretik joanda), bigarren iltzearen arrastorik ez baitzegoen han eta "Vuela Vuela pajarito" berriz egiteko gogo gutxi.

Bide honetan ere iltze batzuk falta dira, baina orokorrean reseñan agertzen diren gauzak badaude. Tokiren batean antena erabiltzen dugu, apurtu eta dena egiten zaigu, baina yosinespadanosalgodeaqui tokirenbat dagoenez, pixkat a lo cutre, baina konpondu egiten dugu.
Ido L5a egiten ari dela; "Ey Mai, badakit zergatik bideak izen hau duen!" ta beregana ailegatzen naizenean poz-pozik kobatxo batean eserita ikusten dut.
Hori bai, bere esaldia da: "hurrengo luzea enpalmatu behar nuen ta ez dut egin, beraz hurrengo hiru luzeak zuretzat", asi, con todo su "porque yo lo digo", jiji. L6 eta L7k ez dute ezer. L8 polita da, baina aseguratzeko zaila edo ez oso erosoa. Idok bigarrenez luzea enkadenatu zuen. 

Eta azken luzeak egia esan ez duela gehiegi merezi, vaina gailurrera ailegatze bidea denez… de clavo a clavo y estribo porque me ha tocado, ta zuhaitzen artetik Ra montatu arte. Bagaude! Gailurra! Lortu dugu! Gora montrebei!!
(like a Conejos!)
Irrifar batekin 12,30 tarako eguzkiak ematen digu, baina gailurrean gaude. Ze ona, hitzegin bezala, Rigloseko putzuetan bainito bat hartzeko denbora izango dugu gainera.
 

2 comentarios:

  1. Luego Mai dices de mi y la rubi, pero un poco Ropers… ya sois ehhhh??? Y vamos para ser conejas del Norte menudos viotes y menudos brazakos y es k.... el fisurismo IndianCreekiano hace mella... y esa crónica Mai???? para cuando??? jejejeje
    La More

    ResponderEliminar
  2. Gora Montrebei!! Y todos los viotes que nos quedan! Eso si, lo de perder una hora en la aprox se va a acabar!
    Cróni q???

    ResponderEliminar