Ilusioz mendiaz gozatzen duten emakume aske guztiak bildu nahi ditugu proiektu honetan.

Afrontamos este reto con ilusión y con muchas ganas de motivar a todas aquellas que disfrutan en la montaña desarrollando aquella actividad en la que se sienten libres.

Amets eginez, sentituz, esperientzia berriak bizi eta konpartitzea dugu helburu.


EMAKUMEA ETA MENDIA bultzatzea.


Soñar, sentir, vivir experiencias y compartirlas es uno de los objetivos claves de este club. Pero nuestro verdadero reto es FOMENTAR EL DEPORTE FEMENINO, en donde cada una de nosotras pueda aportar su granito de arena a éste, nuestro club.

neskalatzaileak@gmail.com

609249094 (ANA)

620244691 (IDOIA)

(SOLEDAD)

Mendiaz goza dezagun.

Este es un blog para que disfrutemos de la montaña.

(ikusi bideoa/ver video)

lunes

18/19 ABRIL SALIDAS CIRCULARES

Una serie de fotos
para que os entre el gusanillo y os inscribáis en la próxima salida Neskalatzaileak
que se celebrará este fin de semana 18/19 de abril. Más infor click aquí
Y con un poco de suerte como hemos tenido esta semana podremos ver hacer salto base desde algún mallo.
ANIMAROSSSSSSSSSS........

viernes

ESQUI TRAVESIA DESDE BAÑOS DE PANTICOSA


ASTE SANTUKO ESKI PROZESIOA:

Baños de Panticosa-Wallon-Oulettes-Pique Longue Vignemale

Eguraldi ona eta geratzen den elurra aprobetxatzeko asmoz lau eguneko eski trabesiari ekin genion Aste Santuan. Plan ederra, baina ez oso originala, prozesio galanta aurkitu genuen eta!
Eguna: Baños de Panticosa 1637m - Puerto Marcadau 2541m - Wallon aterpea 1865m.
Ibilbidea Casa de Piedra aterpe ondotik hasi genuen, GR 11 hartuta, Bachimañarantz. Horixe bai prozesioa hasteko modua: lau egunetarako janaria, trastoak eta eskiak motxilan hartuta… 1h 30’ ko penitentzia! Gure pekatuen ordaina burututa, eskiak "cuesta del fraile" (1964m) deritzonean jarri ahal izan genituen. Bachimañako aterpea pasatuta, Ibon Alto de Bachimaña (2207m) eskuratu genuen, urtegiaren harresia eskubitik libratuz. Izotz zatiak apurtuta ikustean, urtegian sartzeko gure zalantzak eduki genituen…
Urtegia ezkerraldeko ertzetik inguratu eta Puerto Marcadau bistaratu genuen, Pico de la Muga erreferentzi gisa hartuta. Igoera eroso baten ostean , lepora iritsi ginen (4h 30’)
Behin bertan, Wallon aterperako bidea oso argi ikusten zen eta goizean goizeko penintentzia ahazteko aukera izan genuen. Aupa neskak aldapan behera!!! Oeoeeee!!!
Eguna amaitzeko, modo recarga! eguzkia+garagardoa
Denbora: 5h 30’  

Desnibel positiboa: 960 m

Negatiboa: 680 m
Eguna: Wallon aterpea 1865m- Alphonse Meillon 2930m- Col d’Arratille 2526m- Coll des Oulettes 2615m- Oulettes de Gaube aterpea 2158m.

Gure trabesiako egunik lasaiena izango zelakoan (4 orduko ibilbidea zela irakurri genuen) poz pozik irten ginen Wallonetik, ezkerraldera ikusten zen erreka jarraituta, Lac d’Arratilerako bidean. Lakua pasatuta, 2330 metrotara, Alphonse Meillon mendia igotzeko aukera zegoen, ezkerraldera irtetzen zen kanala hartuta.
Ibilbidea luzatzeko, tontorra zergaitik ez? 2 ordu gehiago besterik ez ziren izango ta! Inuzenteak gu… Alphonse Meillonerako pala hartu genuen. Hortxe hasi zen Zeta eta Maria buelten dantza!!
Auskalo zenbat denbora eman genuen kanala salbatu arte… Tontorra bistara eta ezin iritsi… Azkenik Petik eta Maitek bakarrik zapaldu zuten gailurra (5h). Aupa zuek!
Jeitsiera kanal berdinetik egin genuen. Igotzea sufrikarioa izan bazen gure hankentzat, jeistea antzeko-parezido, elurra zeharo gogorra zegoen ta! Gurutzebidera bueltatu eta handik Col d’Arratile eskuratu genuen, ezkerraldetik (6h). Hantxe, eguneko sustoa hartu genuen, bailararen beste aldean Col des Oulettes ikusterakoan. Ezin sinestu oraindik eguna amaitzeko tokatzen zitzaigun igoera!
Val d’Ara-ko goi-ibarrera jeitsi (2300m) eta ttipi ttapa (edo triski traska…), batzuk zenbakiak kontatzen, besteak indarrak auskalo non bilatzen, ibilbide osoko zatirik astunena egin genuen.
Col des Oulettes madarikatua… Kostata heldu ginen gora! (7h 45’). Hankak minduta eta Oulettes aterpea bistan, aldapan behera gogoz joan ginen, elur zati onenen bila. Ezkerrak arraun ez genuela egin behar izan amaieran!

 
Eguneko saria: Vignemalerako bista paregabeak logelatik. Eta batez ere, aterpean egindako barreak, pilak birkargatzeko erremediorik onena!
 
Denbora: 8h 30’

Desnibel positiboa: 1570 m

Negatiboa: 1260 m
Eguna: Oulettes de Gaube 2158m- Gran Vignemale 3298 m- Oulettes de Gaube.
Motibazioa berreskuratuta, goizeko 6.30tan atera ginen frontalekin. Ouletteseko bailaran barrena, Vignemaleko harri harresiak aurrez aurre, ezkerralderantz jo genuen Hourquettes d’ Ossue leporuntz.
Zeta-takon, zeta-takon… lasai eta indarrak aurrezten Hourquettesen 2734 metroak eskuratu genituen (2h 15’).
Handik Baisellance aterpe librerantz jeitsi (2654 m), eta hau pasatuta (eta despiste baten ostean…) eskubira irtetzen zen gurutzebidea hartu genuen, 2550m-ra. Vignemaleko glaziarra helburu, mendi hegaletik zeharkaldia tokatzen zen oraingoan, eskiak jarrita hasieran, kranpoiekin aurrerago.
Holaxe, glaziarraren oinarrira iritsi ginen. Eskiak berriz jarri eta bidean gora! Oraingoan glaziarraren edertasunak lagundu zigun igoera gustorago egiten.
Glaziar izugarria, ta behatoki paregabea!
Gure tontorraren oinetara iritsita eskiak utzi genituen, azkenengo 150 metroak kranpoiekin igotzeko. 40 gradu inguruko malda erosoa izan zen. Zorionez, talde bakarra pasatu zen gure aurretik eta oraindik elurra gogor zegoen.
Eta azkenik, Gran Vignemale!!!!!!!! (6h 15’) Zelako ekipoa!!!!!!!!!

Humore onez, bueltako bidea toki berdinetik egin genuen. Glaziarrean zehar elurra gogor, baina behekaldean eguzkiak jotzen zuen pala ederra topatu genuen: yiiiiijaaaaaa!! Abiadura hartuta, mendi hegaleko zeharkaldi osoa eskiekin egin ahal izan genuen, ta bide amaierako Ouletteseko bailaran arraun egitea ere ekiditu genuen… Holaxe, gure trabesiako egun nagusia jendez beteta zegoen Ouletteseko aterpe kanpoan eguzkipean amaitu genuen, jan, edan eta berriketan. Eguneko nota: 10!!

Denbora: 9h

Desnibel positiboa: 1500 m.

Desnibel negatiboa: 1500 m.
Eguna: Oulettes de Gaube 2158m- Coll des Oulettes 2615m – Coll de Brazatos 2566m- Baños de Panticosa 1637m.
Prozesioari amaiera emateko eguna aurrekoak bezain eguzkitsua baina pixkatxo bat hotzagoa azaldu zitzaigun. Izotza zela eta, batzuek kranpoiak aukeratzen zituzten Oulettes lepoa igotzeko. Aukera erosoa, baina eskiak bizkarrean eraman behar…

Eskiekin igotzeko desatsegina aurkitu genuen, baina tira! Bidaiko azkenengo zetak ziren! Coll des Oulettesen lehioa irekita aurkitu genuen (2h) eta azkar azkar aldapan behera abiarazi ginen, bigarren eguneko pala madarikatuko izotza marruskatuz. Gure mendekua? Oraingoan, Val d’Ara beherantz jarraitu genuen Bataneseko arrora iritsi arte, 2080 metrora. Bertan eskubirako bidea hartu genuen, Coll de Brazatoserantz.
 
 
Gure azken lepoa diagonalean eskuratu genuen, maria bueltarik egin gabe. Bazen garaia malda suabe bat aurkitzeko! Eta handik, azkenengo jeitsiera disfrutatzera!
Haizea zela eta, elurra gogor gogor mantendu zen goiz osoan. Eta gure hankak, gero eta gogorrago ere… Ibilbidea amaitzeko emozioa ez zen faltatu, pinuen artean malabareak egiten erorketak bata bestearen atzetik gertatu ziren eta! Baños de Pantikosatik hurbil elurra eskasa zen dagoeneko eta azken 15 minutuak basotik oinez egin behar izan genituen. Eta noski, gure bidaia borobiltzeko, garagardo brindisa egin behar Casa de Piedra aterpean!

Denbora: 5h 30’

Desnibel positiboa: 960 m

Desnibel negatiboa: 1500 m

4 egun piriniotan barrena, 10.000 metroko desnibel metatua. Milaka barre eta ehundaka mekaguen dios gure prozesioaren soinu banda. Egunero ikasten, egunero disfrutatzen. Aupa ekipo!!!!!!!!!

Gallas, Maite, Peti eta Jaione

martes

FISURAS EN LA CABRERA

APRENDIENDO A EMPOTRAR. FISURAS EN LA CABRERA
L1 MISTICISMO
Y bajo techo antes de llegar a la reu
L2 MISTICISMO
Largo recio y continuo!!!
METODOLOGIA
Vete preparad@ con unos cuantos cacharros grandes.
Increíbles pasos de bavaresa y empotre.
HABLANDO DE MUJERES
Más fácil que sus vías vecinas pero no hay que dejarla de lado, empotre de puños. Bonita.
Y para terminar la jornada...
BHOTHERS
Por hoy, cervecita bien merecida, mañana más y mejor...

lunes

NEGRO SOBRE ROSA. (RIGLOS)

NEGRO SOBRE ROSA. 6a+ 200m ( 6a/V+ Oblig.). MALLO DE ENMEDIO. RIGLOS.
En Vitoria el otro día me sorprendió este mensaje en una papelera y no pudo más que sacarme una sonrisa pensando en la vía que le han dedicado los Diaples a nuestro querido Negro :
Así que aprovechando el momento cumpleañero de mi cordada 100+++, Antonio!!!!Zorionak!!!, nos escapamos el domingo para escalar esta vía que en Riglos parece que está tanto de moda, no sé si por los colores que se van a llevar en esta primavera (si llega...), pero que mucha gente conocida había ya escalado y nosotras no.
De esta manera celebramos cumple e inaguramos vía con el mismísimo Negro.
La vía aprovecha el reequipamiento por parte de los mismos Diaples de la Rosaleda para acceder a un espolón precioso que nos lleva a la cumbre del Mallo de Enmedio.
Dos cordadas y tengo la gran suerte de escalar con el Negro mano a mano, por otra parte, Anzas, Jesús y la Rubi.
Los dos primeros largos los encontré muchiiisiimo más limpios que cuando hice "La Tacones"
 y es que se va notando el paso de las cordadas y como se ha diversificado la escalado en este mallo Frechin donde antes se podía ver cola para hacer la J.A.Sanz. Ahora parece que se han cambiado las tornas.
Tras estos dos preciosos largos de la Rosaleda, su tercer largo es una travesía colgada fácil pero con roca suelta (hasta que se limpie). Ambiente muy bonito.
El L4 de la Rosaleda reequipado es precioso pero falta que se limpie bien, convirtiéndose en largazo de los de escalar.
Se hace reunión en el árbol que se ve arriba en la foto.
Un largo de transición nos deja debajo de "Negro sobre Rosa", un espolón bonito con vistas a su paralela "Tacones Rosas de la Tia Glori".
(La vía la Tia Glori ha llegado a territorio francés, cordada que ya ha escalado ambas)
Los tres largos de Negro sobre Rosa son bonitos, pero su segundo largo, es decir L7, te pelearás con tu cordada para hacerlo, continuo y sobre roca excelente.
(El Negro llegando a la Reu del L6)
(Bolos en L7, precioso muro compacto)
Ultimo largo con un par de panzas graciosas, la primera con mucho canto y la segunda a pensar en el paso.
Cumbre y bajada para con estas vistas
(Ruaba desde pie de via de Sietune)
Vía de tres largos, donde l@s amantes de la fisura con pasos desplomados en invertido a dos manos, disfrutarán de un segundo largo: IM----PRESIONANTE
(Vistas del L2 de Sietune, caliza en Riglos???)
Buena combinación y vías muyyyy recomendables.